Voor even terug naar Nederland

Hei alle sammen,

Sinds mijn laatste verslag is er hier in Noorwegen niet gek veel gebeurt. Wel ben ik tussendoor een aantal dagen terug naar Nederland gekomen. Voordat ik weg ging wist ik al dat mijn lieve buurman van de Hoogaarshof erg ziek was. Hoewel ik natuurlijk van harte hoopte dat hij er nog zou zijn als ik terug was wist ik dat er een kans was dat hij kwam te overlijden voor die tijd. Dat ondenkbare gebeurde ook en op 6 november belde mama om te vertellen dat buurman Jan was overleden. Ik heb vanaf het begin gezegd dat ik bij het afscheid wilde zijn en zo hing ik ineens aan de telefoon met KLM om een ticket naar huis te boeken. Toen ik mama hier via de telefoon over informeerde was het heel gek om "tot zaterdag" te zeggen.

Op dinsdag heb ik het eerste tentamen gehad, een mondeling examen Noors. Deze heb ik gehaald en de eerste studiepunten zijn dus binnen. De rest van de week was gevuld met lessen, etentjes en spullen pakken.

Zaterdag stapte ik op het vliegtuig terug naar Nederland. Er werd gevraagd of ik bij de nooduitgang wilde zitten en deze extra luxe sloeg ik niet af natuurlijk. Toen de steward tijdens het drinken uitschenken vroeg naar de reden van mijn reis werd ik emotioneel. Ik was natuurlijk heel blij dat ik papa, mama en Jesper weer ging zien maar de reden was veel minder. Even later kwam de steward terug met een armbandje om me sterkte te wensen. Ontzettend lief!

Toen ik aankwam bij de bagageband zag ik papa en mama al aan de andere kant van het glas staan, helaas moest ik nog bijna een halfuur op mijn bagage wachten. Eenmaal door de deur was ik blij dat ik ze na drie maanden weer een knuffel kon geven. Na een voor mijn gevoel veel te lange rit kwam ik thuis waar Sandor mij met enige enthousiasme begroette. Dit was na 10 seconden alweer over. Het voelde net alsof ik niet weg was geweest en je gaat zo weer over op de orde van de dag.

Dinsdag hebben we een heel mooi afscheid gehad van Buurman Jan. Ik ben blij dat ik er bij kon zijn om het af te kunnen sluiten maar het voelt nog steeds onwerkelijk. Omdat ik alle emoties en gevoelens in Noorwegen voor me uit had geschoven kwam dit er tijdens de dag zelf allemaal net zo hard uit.

Woensdag was het weer tijd om terug te gaan. 's Avonds hadden we een culturele avond met allemaal lekker eten uit verschillende landen. De komende weken bestaat vooral uit leren voor het laatste tentamen, afscheidsfeestjes en nog een vakantie. Over twee weken ga ik met een groepje op vakantie naar Trondheim en skiën in Zweden. Als we terug komen dan komen papa, mama en Jesper ook op bezoek! Ik merk nu aan mezelf dat ik het lastiger vind om hier te zijn. Omdat ik al even thuis ben geweest, omdat de dagen hier steeds korter en donkerder worden en omdat mijn dagen alleen nog maar bestaan uit studeren.

Na alle leuke uitstapjes en reisjes is het nu tijd om even twee weken ook daadwerkelijk iets te doen. Dan nog twee hele leuke weken en dan zit het avontuur er alweer op. Tot het volgende verslag!