Chiang Mai en Pai

25 juli
Deze busreis was een verademing in vergelijking met de vorige. Halverwege werden we bij een restaurant afgezet waar we een gratis maaltijd kregen. Helemaal relaxed kwamen we aan in Chiang Mai. We stapten met zeven anderen in een taxibusje. Google maps gaf aan dat het vijf minuten rijden was naar ons hostel vanaf het busstation. Ware het niet dat wij de meest incapabele taxichauffeur hadden die er in heel Thailand te vinden is. Hij heeft er anderhalf uur over gedaan om ons één voor één af te zetten bij onze hostels. De rest van de dag hebben we door Chiang Mai geslenterd en plannen gemaakt voor de komende dagen. ’s Avonds zijn we de nachtmarkt over geweest en hebben we een lading souvenirs ingeslagen. We waren wel een beetje klaar met de regen deze avond dus besloten terug te gaan naar het hostel. We zitten middenin het regenseizoen en dat is te merken. Toen ik drie jaar geleden met Suus hier was heeft het van de zes weken ongeveer twee dagen geregend, ook in het regenseizoen. Op dit moment is het in Thailand en Cambodja niet zulk slecht weer geweest sinds de afgelopen 20 jaar. Het regent praktisch de hele dag door. Vonden wij wel typisch: Kirsten en Jesper vliegen de wereld over en in Nederland wordt een hitteplan opgesteld…

26 juli
Voor vandaag hadden we geregeld dat we gingen ziplinen in de jungle. We werden opgehaald met het busje en naar de jungle gebracht. Daar kregen we een harnas aan en toen richting de bomen. We waren met een groepje van negen man en twee begeleiders. We hadden er echt heel veel zin in, maar tegelijkertijd vonden we het ook wel erg spannend om zo hoog in de bomen van platform naar platform te vliegen. Het was geruststellend dat de begeleiders je vast maakten, je hoefde zelf niet heel veel te doen. Het was zo ontzettend vet! In de jungle, door de wolken aan een kabel vliegen was echt heel tof! In het begin heerlijk droog, maar natuurlijk toen we net over de helft waren vlogen we door een tropische bui heen! Na twee uurtjes aan een kabel te hebben gehangen kwamen we aan bij het einde. We werden van ons harnas ontdaan en begeleid naar een huisje aan de overkant van de straat voor een heerlijke lunch. Toen onze buikjes eenmaal weer vol waren werden we weer het busje ingezet en waren we weer onderweg naar het hostel.

Bij het hostel besloten we even een uurtje onze ogen dicht te doen want om 5 uur stond het volgende busje al weer klaar om ons mee te nemen naar twee tempels en een uitzichtpunt over de stad. Dit was een best bijzondere activiteit want de eerste tempel die we bezochten was de enige tempel van heel Thailand die zich binnenin een grot bevindt. De rust en het mooie geluid van de natuur was erg fijn en we konden weer wat mooie foto’s maken. Opnaar de volgende tempel: Doi Suthep. Eenmaal aangekomen bij deze tempel was de nacht gevallen en was de gouden pagode prachtig verlicht. Natuurlijk regende het weer pijpenstelen, maar dit leverde wel hele mooie foto’s op. Na een rondleiding door de tempel met een gids die uitleg gaf in wel heel erg gebroken Engels, liepen we naar het uitzichtpunt over Chiang Mai. De regenbui was nog nog niet overgevlogen, maar ook dit zorgde voor een heel bijzonder uitzicht. Vanaf de berg konden we de prachtig verlichte stad heel mooi bekijken en als bonus konden we de wolken langzaam over de berg naar de stad zien kruipen wat voor een onbeschrijfelijk mooi plaatje zorgde.

Toen we eenmaal uitgekeken waren namen we weer plaats in het vertrouwde busje en gingen we weer terug naar het hostel. Gelijk maar op bed want de volgende dag stond er om 8 uur wéér een busje voor ons klaar om ons naar de long-necks te brengen.

27 juli
Wederom stond om 7 uur de wekker om even snel te ontbijten bij de 7-eleven en ons daarna klaar te maken om met het busje de long-neckstam te bezoeken. Om iets over acht uur werden we weer opgehaald met een busje en we waren al weer snel onderweg naar een stam die dus de long-necks worden genoemd. Dit omdat ze bekend staan om de gouden ringen die al vanaf jonge leeftijd om hun nekken heen gewikkeld worden. Na iets meer dan een uur te hebben gereden kwamen we aan bij een resort waar ons verteld werd dat we uit moesten stappen. Omdat wij verwacht hadden dat we eerst een jungle tocht zouden maken om vervolgens op een klein inheems dorpje te stuiten waren we best verbaasd om te horen dat we er al waren. De gids van het busje liep al op ons vooruit dus wij er snel achteraan. Een korte klim met de trap langs de rivier omhoog kwamen we nog geen honderd meter boven het resort uit bij de long-necks. Eigenlijk een grote anticlimax, het was meer een marktje waar toevallig verklede mensen bij stonden. Er werd uitgelegd waarom deze mensen dus met wel twee kilo zware ringen om hun nek door het leven gingen en vervolgens mochten we door het kleine dorpje lopen. De vrouwen dragen deze ringen om hun nek omdat zij vroeger, toen ze nog in de bergen woonden, als makkelijke prooi werden gezien voor tijgers.  Tijgers konden ze door de ringen niet in hun  nek bijten en zo hadden ze een grotere overlevingskans. De vrouw met de meeste ringen heeft de langste nek en wordt als mooiste vrouw beschouwd. Helaas was dit dorpje zo gericht op de toeristen die hier dagelijks komen dat we dus eigenlijk door een kleine markt liepen. Na een halfuur maar weer terug in het busje. Op naar de zogenaamde verborgen tempel. 

Na weer een dik uur rijden kwamen we aan bij de tempel en natuurlijk was het inmiddels weer begonnen met regenen. De gids gaf een korte uitleg in zodanig gebroken Engels dat wij onze concentratie verloren en maar zelfstandig de omgeving van de tempel zijn gaan bekijken. Deze tempel was wel degelijk erg leuk om te bezoeken (behalve dan het feit dat 1/3e van de gebouwen in de steigers stond)  en de omgeving met de rivier en waterval zorgde ook voor mooie plaatjes. Erg verscholen lag de tempel alleen niet, dus ook dit was een beetje een anticlimax. 
Maar net zoals alle tempels die we tot nu toe hebben gezien waren we na een halfuur wel uitgekeken en stapten we in het busje om terug naar het hostel te gaan. Vanuit het hostel werden we alweer vrij snel opgehaald om weer door te trekken naar het mooie hippie dorpje Pai. Deze busreis was alles behalve comfortabel dankzij de vele bochten die de lange bergweg met zich mee bracht. Gelukkig zaten er vele gezellige mensen in de bus waardoor onze aandacht niet op onze omgedraaide magen was gericht. Eenmaal in Pai maar snel door naar ons hostel en even uitrusten van weer een lange dag. Jesper heeft ’s avonds afgesproken met andere Nederlanders die we in Chiang Mai hebben ontmoet en Kirsten heeft zich vermaakt met twee Amerikanen en een Ier die we in het busje vandaag hebben ontmoet. Het dorp is zo klein dat we het hier wel aandurfden om apart van elkaar iets te ondernemen. We lagen uiteindelijk toch weer veilig naast elkaar te slapen.

28 juli
Eigenlijk valt er over vandaag niet zo heel veel te vertellen. Omdat we nog niet echt tijd hebben gehad om echt vakantie te vieren en te relaxen besloten we om vandaag niet zo veel te doen maar om het dorpje even te ontdekken en even uit te rusten bij het zwembad. Ook hebben we voor morgen een tour geboekt die ons naar verschillende mooie dingen van Pai gaat brengen. We slapen op een bungalowpark, als we ’s ochtends onze deur opendoen zien we de bergen en de rijstvelden. ’s Nachts horen we duizenden kikkers en krekels, wat een verademing na de drukke steden die we tot nu toe hebben bezocht. We hebben besloten om hier 5 nachten te blijven, zo kunnen we onze spullen uitstallen zodat we niet uit onze tas hoeven te leven, hoeven we voorlopig niet te reizen en kunnen we eindelijk echt vakantie gaan vieren in plaats van snel van plek naar plek te gaan. Wij vermaken ons hier wel de komende week.

29 juli
Voor vandaag hadden we dus een tour geboekt. We werden weer opgehaald met een busje (eigenlijk een overdekte pick-up truck) en gingen op weg. We leerden meteen al vier Nederlandse meiden kennen waar het de rest van de dag erg gezellig mee was. Eerste stop was The White Buddha on the Mountain, een hele grote witte Buddha. We hadden alleen nog maar gouden buddha’s gezien dus dit was wel eens leuk voor de verandering. Volgende stop was een heel mooi uitzichtpunt over de vallei en de bergen. Vervolgens gingen we op weg naar The Lod cave. Dit zijn drie grotten waarvan er maar één open was. De andere twee waren door het hoge water gesloten. Omdat wij een reddingsoperatie à la Thais voetbalteam niet zagen zitten zijn we maar met een gids de grot in gegaan. Normaal kun je op een bamboovlot via de rivier de grot ontdekken. Door het hoge water en het regenseizoen kon dit niet. De grot was prima, niet veel anders dan de grotten die we tijdens onze kampeervakanties in Frankrijk hebben gezien. De gids liep voorop met een lamp en wees telkens stukken aan en zij hierbij bijvoorbeeld kikker of apenhoofd. Aan ons dan de schone taak om in dit grotgesteente een vorm te ontdekken. Dit bleek nog een lastige taak.. Na een heerlijke Thaise lunch was het tijd om door te gaan naar de hotsprings, een natuurlijk warm bad waar we lekker een uur mochten badderen. Volgende punt op het lijstje was een waterval. In de buurt van Pai heb je ontzettend veel watervallen. Het water was steenkoud en het was natuurlijk begonnen met regenen. Na zo’n lekker warm bad in de hotspring sloegen wij een koude douche van de waterval even af. De laatste activiteit van vandaag was Pai Canyon. De Grand Canyon van Thailand! Dit was echt super mooi om te zien, hoe dit gesteente zich gevormd heeft tot kleine smalle paadjes. We hebben hier heel wat mooie en gevaarlijke (lekker op het randje) foto’s gemaakt. Helaas hadden we hier maar een halfuur dus besloten we om later deze week samen met de Nederlandse meiden nog eens terug te komen. De dag vloog voorbij, we hebben ontzettende lool gehad in het busje en mooie dingen gezien. 'S avonds hebben we met de meiden (Franka, Cecile, Renske en Demi) gegeten en een drankje gedaan. Ook andere vrienden die we hebben ontmoet schoven aan. Het werd nog een lange, gezellige avond!

30 juli
Ook vandaag stond er niet veel bijzonders op de planning. We hebben lekker gezwommen, boeken gelezen en vooral vakantie gevierd. ’s Avonds weer met de meiden gegeten en plannen gemaakt voor morgen. Want morgen gaan we iets doen wat Jesper heel graag wil en waar Kirsten toch een beetje huiverig tegenover staat. We gaan namelijk een scooter huren en de omgeving verder verkennen.

31 juli
Vandaag was het zover, de dag des oordeels. Nee grapje, gisteravond heb ik (Kirsten) al even kunnen oefenen op de scooter. Ik blijk een natuurtalent haha dus vandaag gaat dus helemaal goed komen. We hadden afgesproken met Franka en Cecile om samen een scootertocht te gaan maken. Eerst hebben we Demi en Renske uitgezwaaid die hun reis gingen vervolgen. Na het ontbijt zijn we op de scooter gestapt, Franka en Cecile achterop bij Jep en mij, en konden we op weg. Als eerst zijn we naar de Memorial Bridge geweest. Een brug die de Thaise bevolking moest bouwen in opdracht van de Japanners tijdens de Tweede Wereldoorlog. Toen door naar Pai Canyon, daar hadden we nog lang niet alles gezien. Het was hier nog net zo indrukwekkend als eergisteren. Cecile werd helemaal happy van aardbeien dus een bezoekje aan de strawberry farm kon niet ontbreken. Daarna een drankje bij een cafeetje langs de kant van de weg waar je in heerlijke schommelstoelen kon zitten. Het scooter rijden is zo ontzettend leuk! We besloten om ook richting de Land Split te gaan, dit ligt op het land van een boer. Op een ochtend in 2008 kwam de boer er achter dat zijn stuk grond in tweeën was gespleten. Er was die nacht een kleine aardbeving geweest en zijn land bleek op de grens van een tektonische plaat te liggen. Met een aardbeving in 2009 en 2011 is zijn land nog verder gespleten, de boer heeft er toen maar een toeristische attractie van gemaakt. Diezelfde weg vervolgend kwamen we aan bij de bamboobridge. Een hele lange brug gemaakt van bamboe die over de rijstvelden loopt. Hier hebben we even geschuild voor de regen en toen weer op weg. De weg terug was nogal nat geworden. Halverwege was een grote plas midden op de weg, je kon er met geen mogelijkheid om heen. Kirsten ging op topsnelheid door de plas en dit hebben zij en Franka geweten. Een modderbad was er niks bij, alles zat onder de rode drek. Krijg je tenminste wel een soepel huidje van. De laatste stop van vandaag was een ander viewpoint. De weg naar boven was erg steil, gas vol open en gaan. Kirsten moest het laatste stuk lopen met de scooter en Jesper kwam krap aan boven. Eenmaal boven konden we zo waar genieten van een flauw zonnetje en een stipje blauwe lucht. De kroon op een dag als vandaag. 

Toen we terug kwamen eerst lekker gedoucht en daarna met zijn allen gegeten. Jesper is na het eten nog wat gaan drinken met wat Nederlanders. Kirsten ging in de bungalow nog even een filmpje kijken en dan alvast slapen. Nou ja slapen.. ik denk dat ik m’n moeder nu toch een beetje beter begrijp. Het werd later en later en Jesper was nog steeds niet terug. Ik kon hem niet bereiken omdat je niet overal wifi hebt in het dorp. Als grote zus werd ik best ongerust dus slapen lukte niet. Gelukkig kreeg ik niet veel later een berichtje dat hij op weg was naar huis. Mam, je hebt gelijk..

1 augustus
Na zes heerlijke dagen in Pai was het vandaag tijd om verder te gaan. Eerst hebben we lekker uitgeslapen, tas ingepakt en ontbeten en nog een paar potjes pool gespeeld bij het hostel. Toen richting de stad om nog wat te eten met Franka en Cecile. Zij waren ons heuse afscheidscomité en hebben ons busje uitgezwaaid. We hebben de bus van 16.00 uur gepakt richting Chiang Mai. Vanaf hier pakken we de nachtbus naar Bangkok om vervolgens meteen door te gaan naar de badplaats Pattaya. We moesten weer over de weg vol bochten terug naar Chiang Mai. Deze keer geen partybus. Een drijvende bus was geen slecht plan geweest, onderweg kwamen we in de allerzwaarste regenbui die wij deze vakantie hebben gehad terecht. Knap staaltje werk van de buschauffeur om ons veilig in Chiang Mai af te zetten. We kwamen precies op tijd aan op het busstation, hier hebben Jesper en ik een week geleden een belangrijk besluit genomen...