Koh Phangan

30 juli t/m 2 augustus

Dag 8: 30 juli
Er vroeg weer uit, tas pakken en ontbijt halen. Op de boot begon het keihard te regenen. Eindelijk de regen die het regenseizoen hoort te brengen en wij zaten lekker binnen op de boot. Wat een mazzel! De boot zat stampvol, elk hoekje en gaatje was benut met mensen. 95% hiervan is backpacker en grote kans dat dit allemaal naar Koh Phangan ging. We hadden de volledige transfer geboekt gelukkig, dus hoefden we niet meer in de weer met tickets etc. Je zou denken dat het een grote chaos zou zijn om al deze mensen van boot naar bus naar boot te krijgen, zeker in Thailand. Maar niets is minder waar. Je krijgt een sticker en via die sticker wordt je doorgestuurd naar je bestemming. Toen we aankwamen in Krabi stonden er grote bussen klaar voor Koh Phangan en Koh Samui. Alle toeristen doorgestroomd en door naar de volgende boot. Het was ontzettend vies weer vandaag, gelukkig dat dit op en reisdag zo was, nu misten we geen enkele mooie zomerdag. Eenmaal in de haven op naar de volgende boot, nog een uurtje en dan zit deze reisdag van 10 uur er op. Op de boten hier moeten je tassen in een bagageruimte, je hebt namelijk alle stoelen als in een bioscoopzaal staan dus geen ruimte om je tassen ook nog neer te zetten. Toen we aankwamen op Koh Pagnan was het al pikkedonker, het wordt hier heel snel donker, en nog een beetje druilerig weer. Al die tassen lagen op een grote hoop dus er ontstond spontaan een doorgeefrij van jongens. Ik stond er als enige meisje ook tussen, we hebben al de tassen van de boot naar de kade gesjouwd zodat iedereen zijn tas op de kade lag en je hem uit kon zoeken. Ik ben uit de rij gestapt toen onze tassen voorbij kwamen. Kreeg nog waardering van de mannen dat ik als meisje ook zo aan het meesjouwen was. Op zoek naar een taxi en op naar het hostel. Het blijkt dat wij in hét partyhostel zitten. Er is een dj bij het zwembad aan het draaien, er is alleen geen publiek. Onze kamer zit dus helaas boven het feestlawaai. Dat wordt vannacht oordopjes in.. We hebben even gegeten in het dorp, nog even gestruunt door de straatjes, het viel op dat er nog weinig feest op het strand was terwijl de Full moonparty toch echt hier is, boodschappen gedaan en toen lekker douchen en slapen. We hebben en televisie op onze kamer dus hebben we nog een engelse misdaad/actie/komediefilm gekeken. Naast de herrie van het feest en het gebrul van de airco hebben we de volumeknop maar vol opengedraaid. Hopen dat slapen een beetje lukt vanavond.

Dag 9: 31 juli
Vanochtend lekker uitgeslapen en daarna ontbijt halen in het dorp. Ik vond het hier verschrikkelijk! Het is zo druk op de weg, overal auto's en scooters. Dat is heel naar als je net van een paradijselijk eiland als Phi Phi komt. Sowieso voelde ik me snotverkouden, onrustige nacht gehad vannacht. Het strand en de omgeving hier is ook heel erg vies. We hebben meteen maar wasmiddel gehaald want de schone onderbroeken en hemdjes gingen er snel doorheen. Dus hebben we lekker provisorisch sopjes gemaakt in de wasbak, en uitgespoeld onder de douche. Echt schoon zal het niet worden maar hopelijk ruikt het wel weer lekker. Daarna zijn we aan het zwembad gaan liggen, er was bijna niemand maar de muziek staat zo enorm hard. Dit hou ik echt geen vier volle dagen vol hoor.. Op onze kamer noedels gemaakt want we hebben heel fancy een waterkoker nog even een powernap gedaan, toen ben ik naar de receptie gegaan om een poging te doen met wifinetwerk te verbinden. Dit wilde natuurlijk niet dus heb ik Suus wakker gemaakt om in het dorp te gaan eten. Het strand was wel drukker dan gister maar nog lang niet dat wat we ervan verwacht hadden. Het bleek dat het pas om 0.00uur begon omdat dan de twee dagen Buddhist Holy days waren afgelopen. Op deze twee dagen mogen de Thaise mensen niet feesten, drinken, roken etc. We hebben bij vuurdraaiers gekeken en mensen die touwtje gingen springen over brandend touw of vuurspuwen. Ik voelde me niet lekker dus wilde graag terug naar het hostel. Ik ben op bed gegaan en Suus heeft nog een poging gedaan een feest te vinden. Het enige feest wat er was, was de Jungleparty maar daar moest je 500 baht voor betalen en dat vonden we te duur. Uiteindelijk ben ik in slaap gevallen en kwam Suus later terug.

Dag 10: 1 augustus 
Toen ik wakker werd voelde ik me al een stuk beter gelukkig. We hebben ontbijt gehaald en zijn toen maar weer aan het zwembad gaan liggen. We hebben allebei niet de behoefte om iets van het eiland te zien. Je moet daarvoor met de taxi en die is heel duur. Of een scooter huren, maar we kunnen allebei niet scooter rijden. Onze Amerikaanse vrienden van Phi Phi zouden ook hierheen komen en die hadden we al gecharterd om ons op een scooter rond te rijden. Het bleek via de app alleen al snel dat ze meer van ons wilden en daar hadden we geen zin in. Tijdens het ontbijt hadden we al een heel plan bedacht hoe we dat konden omzeilen. In het hostel hebben we geen wifi dus konden we ook niet echt contact met ze maken. Op een gegeven moment hadden we wel wifi en toen bleek dat ze in ons hostel bij de receptie zaten, dat was alleen al een halfuur geleden en ze zaten er niet meer. We zijn het dorp maar ingegaan, misschien zouden we ze tegenkomen. Straks eten, misschien zien we ze nog of hebben we nog ergens wifi. We gaan waarschijnlijk wel met Ida afspreken, een meisje uit Groningen van volleybal. En Sarah, een ander meisje uit Groningen is hier ook dus hopelijk zien we die ook nog. Omdat we een televisie op onze kamer hadden konden we ook films kijken. Dus hebben we eerst een filmpje gekeken, een actiefilm over een trein, ons omgekleed en zijn we het dorp in gegaan. We hadden honger! Dus ergens gegeten, weer geen wifi.. De hoop maar opgegeven dat ik ooit nog bericht zou krijgen van Luke of John of Ida. Na het eten eerst terug naar het hostel om telefoons achter te laten, te plassen en onze glowsticks op te halen. En toen: op naar de Full Moonparty!! 

Wat een avond!! Eerst MOESTEN we wat eten, we hadden honger. We kwamen Ida tegen die bij een restaurant aan het eten was, hebben even gekletst en zijn toen bij een local place wat gaan eten. Daarna zijn we eerst wat over het strand gaan lopen om te kijken wat er allemaal was. We liepen per ongeluk tegen een jongen op die in het donker op de grond zat. Het bleek een Arabier uit de Arabische Emiraten. Hij vroeg of we bij hem kwamen zitten en al snel kwamen al zijn vrienden er ook bij zitten. Ze gingen bier voor ons halen, Heineken, het duurste wat je op het eiland kan krijgen. Kost voor hun natuurlijk geen drol. Ze hadden ook bodypaint en een van die kerels wilde wel iets op onze arm schrijven. Hij schreef iets in het Arabisch, het bleek zijn naam te zijn. Voor ons gemak heeft ie zijn naam er ook nog in het Engelse schrift opgezet. Wisten niet zeker of we nu gebrandmerkt waren en voor 10 kamelen met hem mee naar huis moesten... Een meisje uit hun groep sprak Engels omdat ze stewardess zou worden, zij kwam uit Marokko. De jongens spraken geen woord Engels dus moest zij alles vertalen. Fardoush, het meisje, heeft onze namen ook nog in het Arabisch op onze arm geschreven. We hebben nog wat met ze gedronken, gelachen en zijn toen verder gegaan. De volgende rare vent, die wilde graag een pizza voor ons kopen. Nou dikke prima! Hij een pizza kopen en daarna gingen we weer verder. Ik liet m'n pizza vallen 3 seconden regel, zand eraf vegen en gewoon opeten. Even de mond scrubben.. En weer verder dansen en over het strand. We kwamen de Nederlandse jongens tegen die we op de dagtour van Phi Phi hebben leren kennen en daarna de Italianen van dezelfde tour. Even verderop op het strand kwamen we Ida weer tegen waar we even mee hebben gekletst en gedanst en weer door. Ineens raakten we aan de praat met een groepje Italianen. Er was er een die beweerde homo te zijn maar wel graag met ons naar bed wilde. Twee anderen zeiden broers te zijn maar ze leken totaal niet op elkaar, ik ben met eentje meegegaan om een stukje papier te zoeken zodat ik ze later op fb op kon zoeken. Tijd om weer door te gaan! Lekker dansen en toen uit het niets was daar Luke! Ik had hem nog berichtjes gestuurd maar niks kwam aan door de slechte wifi en toch vonden we elkaar weer. Uiteindelijk toen 's ochtends de zon opkwam ging Luke met de taxi naar hun hostel. Geloof het of niet.. maar wie kwamen we tegen? Lyle en John. Die zagen Luke bij ons weglopen en waren behoorlijk op hun teentjes getrapt. We hadden via messenger afgesproken dat ze ons rond zouden rijden op een scooter en zij hadden daar verder hele andere bedoelingen bij. Dat plan liep dus even in duigen en ze waren absoluut niet blij dat er een andere jongen bij ons was. Ze gingen meteen in ignore-modus en hebben verder niets meer gezegd. We hebben nog tot 8:00 uur op het strand gedanst met de laatst overgebleven feestgangers. Het feest liep nu wel op zijn einde dus hebben we ontbeten en daarna naar bed. Suus had nog de energie om te gaan zwemmen en is bij het zwembad in slaap gevallen. Zodra ik mijn kussen raakte was ik ook vertrokken.

Dag 11: 2 augustus
Over deze dag valt weinig te vertellen.. Ik heb vooral de binnenkant van mijn oogleden gezien. Rond 18.30 gingen we maar eens ontbijten. Ik had afgesproken met Luke dat hij ons rond zou rijden op de scooter maar hij was ook erg brak. We hadden afgesproken om 's ochtends te ontbijten voordat wij weggingen maar door de slechte wifi kwamen de berichtjes niet aan. Na het eten zijn we nog op het strand gaan kijken of er nog iets te beleven was maar we waren allebei nog behoorlijk brak dus in het hostel een filmpje opgezet en in slaap gevallen.Het was tijd om weer verder te gaan, de kamer was te vies. Besloten om en paar dagen Koh Samui te doen voordat we richting Krabi gaan en daar het vliegtuig pakken richting Kuala Lumpur.