Krabi

Dag 15: 6 augustus
De transfer die we geboekt hadden had een bootkaartje voor de boot van 8.00 uur. Vroeg ons bed uit en richting de veerhaven. Anderhalf uur op de boot gezeten om vervolgens met de bus naar Surattani te gaan. Daar moesten we van bus wisselen richting Krabi. De bus stopte gewoon langs de kant van de weg en de mensen die moesten overstappen moesten met bagage en al de drukke weg oversteken. Lekker Thais weer! Hier moesten we 30 minuten wachten op de volgende bus. Er was een man van een travel agency die de taxi nar het hotel wilde regelen, ik moest het adres van het hostel opschrijven en we kregen een sticker. Hij wilde alleen 200 baht p.p. hebben. Dit vonden wij veel te veel! We hadden ook gelezen dat me met de bus richting centrum kon voor 30 baht. Hij was niet zo blij dat we niet aan hem wilden betalen en we moesten onze sticker weer inleveren . Ineens moesten we met een paar anderen achterin een pickup truck stappen. Deze zette ons af in het centrum waar we in een stadsbus moesten stappen. Na 100 keer gevraagd te hebben of deze echt naar Krabi ging zijn we ingestapt, hij zou pas over een halfuur vertrekken. Precies op tijd vertrok de bus en onderweg stapten er steeds meer mensen in. Ze zitten hier soms wel met 5 man op een tweepersoons zitje. Gewoon bij elkaar op schoot en opgepropt, zittend op de grond of staand. Tegelijkertijd loopt de busassistent ook nog langs om mensen te laten betalen. Moet je in Nederland eens proberen! Uiteindelijk stopte de bus ergens in the middle of nowhere. Zie je wel, hij had vast zijn vriendjes ingeschakeld om ons ergens te dumpen. Maar om het hoekje stond een tafel waar je een taxi kon boeken naar je hotel. En het kostte je: 50 baht! Win win! We werden voor de deur afgezet en zijn na het douchen de stad gaan verkennen. Er zijn hier vooral grote warenhuizen, dat was wel even wennen na weken alleen maar kleine winkeltjes. Tijdens het eten hebben we eindelijk de ansichtkaarten geschreven en op de bus gedaan. Het begon hard te regenen dus zijn we naar het hostel gegaan en hebben we Beugelbekkie gekeken. De hele nacht heeft het flink lopen onweren en stormen.

Dag 16: 7 augustus
Het was de bedoeling dat we vandaag een scooter zouden huren en naar de Tijgertempel en Ao Nang beach zouden gaan. Maar.. het heeft de hele dag geregend. Daarom zijn we Krabi town maar ingegaan on souvenirs te shoppen. Morgen gaan we naar Maleisie en ik had nog heel veel Thaise baht over. Een beetje daarvan bewaar ik voor de laatste avond in Bangkok maar de rest kon ik nog mooi opmaken. Ik ben in ieder geval goed geslaagd! We vonden eigenlijk wel dat het weer tijd was voor en massage, dat hadden we wel verdiend. Dus en transfer richting vliegveld voor morgen geboekt en daarna een heerlijke massage gehad! Door het troosteloze weer zag ik het allemaal even niet meer zitten. Regen, alles vies en Suus heeft voor de eerste dagen Kuala Lumpur een bed gereserveerd. Juist ja, geen kamer maar een bed. Op een slaapzaal. Met heel veel andere mensen. Ik weet dat we voor backpackbegrippen de afgelopen weken als een koning hebben geleefd met onze kamer met eigen badkamer maar ik moet er echt even aan wennen om alleen een bed tot je beschikking te hebben. Na de massage hebben we lekker gedoucht en zijn we wat gaan eten. Suus bedacht zich op de laatste avond Thailand nog even om echte Thaise curry te eten. Nou dat heeft ze geweten! Ze stoppen hier een minimum van 8 pepers in een curry. Na het eten wilden we eigenlijk naar onze kamer om tassen in te pakken en op bed te gaan. Tot we er achter kwamen dat het nog maar 20.15 was.. Zo kun je je laatste avond in Thailand natuurlijk niet afsluiten. Dus door de regen de stad nog maar even, de markt op. Er stond een podium waar één man stond te zingen voor geen publiek. Het was de Thaise versie van Pak maar mijn hand, van Nick&Simon. Het was best zielig dat hij er zo alleen stond dus hebben Suus en ik de Nederlandse versie maar met hem meegezongen. Op de terugweg naar het hostel hebben we nog een cocktail gedronken om het einde van Thailand te vieren. De eigenaar van de bar deed aan hanengevechten en liep rond met zijn winnende haan. Hij zette de haan op een gegeven moment bij ons op tafel en we mochten hem aaien. Zijn naam was Peter en hij had al 3 gevechten gewonnen. Hiermee had ie 93000 baht verdiend voor zijn baasje Ali, dat is zo'n 2500 euro. Alleen in Thailand kun je cocktails drinken met een haan op je tafel. Nadat Peter de tafel onderscheet zijn we naar het hostel gegaan waar we nog maar een keer gedoucht hebben, tassen ingepakt en nog meer afleveringen van Beugelbekkie gekeken. Ook het hotel naast die van ons vond het leuk om keiharde muziek te draaien zonder publiek. Oordoppen in en slapen!